Atınç Emnalar Hayatı Ve Eserleri

ATINÇ EMNALAR
Girit göçmenlerinden anne ile Halep’ten göç ederek Aydın’a yerleşen bir aileden gelen babanın (Öğretmen Rıfat Emnalar ) çocukları olarak 7 Nisan 1939 tarihinde Aydın’da Hasan Efendi Mahallesi’nde doğdu.
Soyadı aslında “Eminağalar”dır. Soyadı kanunu çıkınca, ağa, bey gibi lakaplar yasaklandığı için halk arasındaki söyleyiş şekli alınmış.
Müziğe 5 yaşında ablasına alınan ama ablasının çalmaması sonucunda kerndisine miras kalan Mandolin ile başladı.
Aydın Yedi Eylül İlkokulu ve sonra Aydın Lisesi’ne devam etti. Ortaokul yıllarında, çok iyi bir çello sanatçısı olmasına rağmen halk müziğini çok seven müzik öğretmeni İhsan Ünal, Mandolin yerine Bağlama çalmasını tavsiye etti.
Aydın Lisesi topluluğu ile 1958 yılında Ankara’ya davet edildiler. O zaman Adnan Menderes’in başbakanlık zamanıydı. Aydın’ın çok gündemde olduğu bir devirdi. Aydınlılar Gecesi yapıldı Ankara Palas’ta. O zamanın başbakanı ve bakanları hepsi oradaydı. Ankara’da Muzaffer Sarısözen’in Yurttan Sesler Topluluğu’na da konuk oldular.
1959’da lise bitti ve 1960’ta Ege Üniversitesi Tıp Fakültesini kazandı. Üniversitede okuduğu yıllar boyunca öncelikle üniversite korosunu kurdu. O koro ile 1960’ta Ankara’ya geldi ve yine Yurttan Seslere konuk oldu. O dönem Anadolu’dan her gün onlarca koro gelirdi Ankara’ya. Sarısözen Hocanın önünde Yurttan Seslerin içinde program yapmak isterlerdi. Sarısözen Hocanın aşağıda bir odası vardı, orada bunları dinlerdi.
Pek çok kurumda korolar kurarark onları çalıştıran Atınç Emnalar, pek çok ünlü soliste de bağlamasıyla sahnelerde eşlik etti. ( Ahmet Sezgin, Nurettin Çamlıdağ, Nezahat Bayram, Muzaffer Akgün… )
Yaptığınız sözleri Karacaoğlan’a ait bir besteyi ilk defa kırkbeşlik plağa okudu. Hatırladınız mı? Gurbette ömrüm geçecek / Bir daracık yerim de yok. Bu beste çok plağa geçti, Zeki Müren de okumuştu. Ben bu besteyi 1962 yılında yapmıştım. Nurettin Bey’le birlikte bunu on dört kiş i okudu. Ayrıca dört filmde okundu. Aradan yıllar geçti, yine şimdilerde sekiz-on kişi okudu.
1966’da açılan Tıbbiye son sınıftayken, 1966 yılında İzmir Radyosu’nun açtığı sınavı girerek, müracat eden 419 bağlama arasında sınav kazanan 4 kişi arsında yer aldı. (Kazım Alkar, Necdet Mahir Ün, Nihat Kaya ve Atınç Emnalar )
Radyo sınavları sırasında Türk Sanat Müziği sınavınnı kazana Ayten Hanım ile tanışarak bir süre arkadaşlık yaptıktan sonra 1967 yi 68’e bağlayan yılbaşı gecesi evlendiler. 1969’da Rıfat isimli oğulları doğdu. daha sonra Sanem ve Beste (1977 ) isimli 2 kızları oldu.
1967’de tıp fakültesi bitti ve ihtisasa başladı. Askerliğimi yapmak üzere yedek subay olarak İstanbul Kumkapı’daki Fakülte Yüksek Okullar Askeri Öğrenci Komutanlığında yedek subay doktor olarak göreve başladı. Eşi Ayten hanım da TRT’deki görevinden ayrılarak eşiyle birlikte İstanbul’a yerleşti. Askerliğinin yanı sıra Bakırköy’de Türközü Folklor Derneğinin bünyesinde bir halk müziği korosu kurdu. Askerlik 1972’de Teğmen olarak terhis olup İzmir’e döndü. İzmir’de Radyodaki görevlerine dönmediler. Muayenehane hekimliği yapmaya başladı.
1989 yılında İstisna Akti sözleşmesiyle radyoda saz sanatçısı olarak çalışmaya başladı ve 1996 yılına kadar da çalıştı.
Bir ara İzmir milletvekili adayı oldu ancak seçilemedi.
1989 yılında sözleşmeli olarak Ege Üniversitesi Devlet Türk Müziği Konservatuarına girdi ve girer girmez de müdür yardımcısı oldu. 15 yıl bu görevi sürdürdü. Dr. Atınç Emnalar Şubat 2005’te emekli oldu.
Kaynak Kişi olarak; “AT BAĞLADIM AKKAYA’NIN DİBİNE” ve “NAZOĞLU’NUN BİBER GİBİ BENLERİ.” adlı Kırık Havalar ile “KOCAGÜR ZEYBEĞİ” isinli Oyun havası’nı THM Reperetuarı’na kazandırdı.
Sanatçı, 25. 04. 2010 tarihinde vefat etti ve Güzelbahçe Mezarlığında toprağa verildi.

Kaynak :https://www.repertukul.com