İbrahim’in Ağıdı Türküsünün Hikayesi

Yaşar Kemal Gökçeli’nin “Ağıtlar” adlı kitabında geçen İbrahim’in Ağıdı’na konu olan kişi Kadirli’nin Vayvaylı köyünden değil, Tozlu köyündendir. Çünkü, Osmaniye Bahçe köyündeki Büyük Ahmet Aliler ailesine ismini veren Ahmet Ali, İbrahim’in büyük amcasıdır. Babası Mustafa, Bahçe köyünden Tozlu köyüne küskün gitmiş ve oraya yerleşmiştir. Tozlu köyüne küskün giderek yerleşen Mustafa’nın oğlu İbrahim, Bahçe köyündeki akrabalarının yanına gidiyordu. Kesmeburun köyü civarında, Kala Deresi denilen bir kuru derenin Ceyhan nehrine yakın bir yerinden geçerken, at arabası devrilmiş ve altında kalarak ölmüştür. Yazarın kitabında yazılanlara ek olarak geriye kalan dörtlükleri ekliyorum. Ağıdı anası Malak yakmıştır.

Nazlı oğlancığım nazlı
Kekilin kesmedim gezli
Böön Hössüün emmin gelir
Altı atlı eli bazlı

Bahçalı görünmen gözüme
Bir ataş düştü özüme
Yanıyorum bacılarım
Darılman benim sözüme

Oğlum da yatmadı hasta
Gara kekil örme gimi
Mevla’m gusursuz yaratmış
Süzülüyor durna gimi

Sirs’ten de oğlum gelsin
Göonümiin gamın’alsın
Bahça’leli habar versin
Netti yiğidi yiğidi

Başucunda çatal ışık
Benim de tepkilim şaşık
Vardım gördüm oğlum seni
Ben de oldum haktan aşık

Bahça’nın miktarın gelsin
Doğru habarını versin
Ben oğluma düğün gurdum
Emmileri gayıt görsün

Şaştım oğlancığım şaştım
Yol bilmedim dağdan aştım
Ver oğlumu gideceğim
Hüseyin koluna düştüm

Sabahleyin er göçerim
Yolun çiğirin açarım
Yüz ordu içinde olsa
Oğlumu boyundan seçerim

Gannı dere gansız dere
Araba uğramış yara
Oğlum gız görmeye gitmiş
Şu elleri yara yara

Ergen oğlancığım ergen
Dikerim öznelik yorgan
Emmis*oğlu Hacı Kerim
O da’damış çifte gurban

Garlı dağlar garsız dağlar
Garı erir suyu cağlar
Tez gelesin İrbaham’ım
Çift gırını kimler bağlar

Hasta oğlancığım hasta
Su veririm altın tasta
İlaha kolun kırıla
Arabayı yapan usta

Fırak deli göonum firak
Gelirim de yollar ırak
Buralılar dil bilmiyor
Selver dezzem burda gerek